Karmienie piersią, aby spełniało swoją podstawową żywieniową rolę, musi być efektywne. Jednym z istotnych czynników, odpowiadających za powodzenie laktacji są pierwsze chwile po porodzie – przystawienie dziecka do mamy. Pierwszy, nieprzerwany przez 2 godziny kontakt skóra do skóry pozytywnie wpływa m.in. na rozpoczęcie laktacji, produkcję siary oraz aktywizację hormonów – prolaktyny i oksytocyny.

Nadwrażliwość brodawek w pierwszych dobach po porodzie dotyka większość kobiet. To między innymi objaw przemian hormonalnych, które zachodzą w organizmie. Mimo, że gruczoły piersiowe oraz tkanki brodawek przygotowują się do wytwarzania pokarmu już w trakcie trwania ciąży, ostateczne odblokowanie kompleksu laktogennego i przystawienie noworodka do piersi, daje się we znaki przede wszystkim brodawkom sutkowym.

Kiedy już w zapomnienie odeszły wszelkie problemy i dolegliwości z karmieniem piersią, minął czas Twojego połogu, ustabilizowała się laktacja, nadszedł czas na kolejny etap rozwoju dziecka – ząbkowanie. Czasem karmienie piersią przy wyżynających się zębach jest niewykonalne. Ale dla kobiet, które chcą karmić piersią podobno nie ma rzeczy niemożliwych. Jak sobie radzić, gdy dziecko ząbkuje?

Uszkodzone brodawki często są przyczyną poważnych zaburzeń laktacji. Towarzyszący ból oraz problem z małymi rankami, które nie mają czasu na zagojenie, zniechęcają do kontynuacji karmienia. Wiele mam zmniejsza wtedy częstotliwość przystawiania do piersi, czego konsekwencją jest spadek produkcji mleka i zachwiania laktacji. Bolesność piersi stresuje zarówno mamę, jak i dziecko, które dopomina się nie tylko o jedzenie, ale i poczucie bliskości.